به اعتقاد بسیاری از اقتصاددان ها، نوآوری و کارآفرینی با مشاغل کوچک آغاز می شود و تحقیقات نشان داده است که بیش از ۹۵ درصد از نوآوری ها، مربوط به این نوع کسب و کارها است. کارآفرینی، فناوری، پویایی صنعتی، نوآوری و ایجاد فرصت‌های شغلی و کسب درآمد از مزیت‌های کسب و کارهای خرد و کوچک به شمار می‌رود و درحال حاضر تولید محوری جای خود را به مشتری محوری داده، ساختارهای صنعتی و کسب و کار دچار تغییر و تحول شده و ترویج کسب و کارهای کوچک از شاخصه‌های ساختار جدید اقتصادی و کارآفرینی محسوب می‌شود.

نباید سهم مشاغل و کسب و کارهای کوچک را در رشد و توسعه اقتصادی کشور نادیده گرفت و در برخی مناطق و کشورها برای نیل به این هدف، مشوق‌ها و سیاست گذاری‌های اعمال می‌شود تا کارآفرینان، ایده‌های خلاقانه و اقتصادی را به منصه ظهور رسانند.

تکیه کسب و کارهای خرد به سرمایه گذاری پایین، نوآوری محصولات و روش‌های نوین و بهره مندی از جاذبه‌های منحصر به فرد و فروان، این نوع مشاغل را در کانون توجه قرار داده است و می‌تواند بستری مناسب برای افزایش صادرات و اختراعات و نوآوری باشد و به عنوان الگویی موفق برای توانمندسازی اقتصادی هر منطقه قلمداد شود.

طی دو دهه اخیر، سه تحول اساسی در اقتصاد جهانی رخ داد که موجبات رشد بیشتر فعالیتهای اقتصادی کوچک را نسبت به فعالیتهای بزرگ فراهم ساخت؛ این تغییرات عبارتند از:

الف) شدت یافتن رقابت جهانی، توسعه حمل و نقل، تحول در تبادل اطلاعات و فناوری ارتباطات که موجب افزایش مبادلات بازرگانی و وحدت اقتصاد جهانی شد.

ب) افزایش بی اطمینانی که تأثیر مستقیم بر رشد نرخ بهره، تورم و بیکاری، ناپایداری نرخ تسعیر ارز و افت شدید نرخ رشد کشورهای صنعتی داشت.

ج) تشدید تقسیم بازارها ناشی از رشد تقاضای مصرف کنندگان برای تولیدات متنوع که این تحول، صنایع را مجبور ساخت تا تأکید بیشتری بر تنوع محصولات داشته باشند.

در تحلیل های اقتصادی برای تولید یک محصول گاهی مزایای صنایع بزرگ بیشتر است و گاهی مزایای صنایع کوچک. بررسی ها نشان داده است که جز در برخی موارد (مثل تولید کالاهای پتروشیمی و مواد اولیه)، می توان از مزیت صنایع کوچک و متوسط برای تولید اغلب کالاها استفاده کرد.

مزیت ها و منافع صنایع کوچک
۱- اثر حمل و نقل: هزینه ارسال محصول به مشتری و یا آوردن مشتری به محل ارائه خدمات نیز وجود دارد که سهم قابل ملاحظه ای از هزینه تمام شده برای مصرف کننده را تشکیل می دهد. اگر پراکندگی جغرافیایی تقاضا با پراکندگی جغرافیایی عرضه همراه شود هزینه ها کاهش می یابد، اما اگر عرضه به صورت متمرکز و بدون توجه به پراکندگی تقاضا باشد، افراد برای تهیه کالای مورد نیاز خود مجبور خواهند بود که هزینه حمل و نقل تا محل عرضه را نیز متحمل شوند. بدین ترتیب کوچک بودن، حداقل در سطح بنگاه، کارخانه و مغازه شانس بیشتری برای موفقیت دارد.

۲- اثر اندازه بازار: بازار کوچک، صنایع کوچک را طلب می کند. امروزه باتوجه به تغییر ذائقه مصرف کنندگان و میل به سوی تنوع طلبی، جای کار را برای صنایع بزرگ با تولید انبوه تقریبا از بین برده و بنگاه های بزرگ در صورتی می توانند در بازار بمانند که از انعطاف پذیری فوق العاده ای برخوردار باشند، اما اغلب چنین نیست. نتیجه اینکه امتیاز خاصی برای صنایع بزرگ در بازارهای که به بخش های کوچکتری تقسیم شده اند، وجود ندارد.

۳- اثر تنظیم: صنایع کوچک می توانند با هزینه کمتری نسبت به صنایع بزرگ سطح تولید خود را تنظیم نمایند.

۴- مؤثر بودن: مؤثر بودن، مبتنی بر این اصل است که محصولات و خدمات مختلف برای افراد مختلف معنی متفاوت دارند. برای مثال پیراهن معمولی که در بازار به صورت آماده موجود است، با پیراهنی که خیاط برای فرد مشخصی به صورت سفارشی دوخته است، یکی نیست. طبیعتا یک کارخانه پیراهن دوزی می تواند پیراهنهای نوع اول را به قیمتی ارزان تر از خیاط بدوزد، ولی افراد می توانند پیراهن های مخصوص را به طور موثرتری از خیاط تهیه کنند.

۵- اثر کنترل: این اثر یک متغیر به شدت رفتاری بوده و به سختی قابل اندازه گیری است. در محیط های کوچک، انرژی کارآفرینی و تکاپوی سازمانی را می توان به شکل بهتر و مطلوب تری «کنترل» و به خوبی «هدایت» کرد.