۱- اثر حمل و نقل: هزینه ارسال محصول به مشتری و یا آوردن مشتری به محل ارائه خدمات نیز وجود دارد که سهم قابل ملاحظه ای از هزینه تمام شده برای مصرف کننده را تشکیل می دهد. اگر پراکندگی جغرافیایی تقاضا با پراکندگی جغرافیایی عرضه همراه شود هزینه ها کاهش می یابد، اما اگر عرضه به صورت متمرکز و بدون توجه به پراکندگی تقاضا باشد، افراد برای تهیه کالای مورد نیاز خود مجبور خواهند بود که هزینه حمل و نقل تا محل عرضه را نیز متحمل شوند. بدین ترتیب کوچک بودن، حداقل در سطح بنگاه، کارخانه و مغازه شانس بیشتری برای موفقیت دارد.

۲- اثر اندازه بازار: بازار کوچک، صنایع کوچک را طلب می کند. امروزه باتوجه به تغییر ذائقه مصرف کنندگان و میل به سوی تنوع طلبی، جای کار را برای صنایع بزرگ با تولید انبوه تقریبا از بین برده و بنگاه های بزرگ در صورتی می توانند در بازار بمانند که از انعطاف پذیری فوق العاده ای برخوردار باشند، اما اغلب چنین نیست. نتیجه اینکه امتیاز خاصی برای صنایع بزرگ در بازارهای که به بخش های کوچکتری تقسیم شده اند، وجود ندارد.

۳- اثر تنظیم: صنایع کوچک می توانند با هزینه کمتری نسبت به صنایع بزرگ سطح تولید خود را تنظیم نمایند.

۴- مؤثر بودن: مؤثر بودن، مبتنی بر این اصل است که محصولات و خدمات مختلف برای افراد مختلف معنی متفاوت دارند. برای مثال پیراهن معمولی که در بازار به صورت آماده موجود است، با پیراهنی که خیاط برای فرد مشخصی به صورت سفارشی دوخته است، یکی نیست. طبیعتا یک کارخانه پیراهن دوزی می تواند پیراهنهای نوع اول را به قیمتی ارزان تر از خیاط بدوزد، ولی افراد می توانند پیراهن های مخصوص را به طور موثرتری از خیاط تهیه کنند.

۵- اثر کنترل: این اثر یک متغیر به شدت رفتاری بوده و به سختی قابل اندازه گیری است. در محیط های کوچک، انرژی کارآفرینی و تکاپوی سازمانی را می توان به شکل بهتر و مطلوب تری «کنترل» و به خوبی «هدایت» کرد.